حامد حدادی: نمی‌خواهم دوران بازیگری‌ام با مصدومیت تمام شود پس با قدرت بازمی‌گردم
تاریخ انتشار: ۶ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۸۳۷۲۶
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، حامد حدادی در حاشیه تمرین تیم ملی بسکتبال اظهار داشت: حدود 5 ماه و دو هفته است که از جراحی پایم گذشته است و از چیزی که انتظار داشتیم زودتر به میادین بازگشتم و الان تمرین بسکتبال انجام می‌دهم، اما هنوز برای تمرین تیمی باید صبر کنم و حدود یک و نیم ماه طول می‌کشد. البته تمام تلاشم را می‌کنم که زودتر بازگردم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی در خصوص اینکه کار با سرمربی ترکیه ای را چطور ارزیابی می‌کند، گفت: یک مربی با نظم و انضباط است و فعلا تمرینات خیلی جدی را انجام می دهد و بچه ها و البته خود من به این نوع تمرینات نیاز داشتیم. تمرینات سخت است و به نظرم نیاز بود که بدن ها شلاق بخورد. شاید در گذشته تمرینات انقدر سنگین نبوده و با این شرایط بچه ها با نگیزه بالایی تمرین می‌کنند. او مربی با تجربه ای است و فکر می‌کنم به تیم ملی کمک کند.
کاپیتان تیم ملی بسکتبال در مورد جام جهانی و گروه ایران تاکید کرد: در گروه سختی هستیم. چند بار با اسپانیا بازی کرده ایم و برزیل هم تیم قدرتمندی است و چند بازیکن در NBA دارد. ما هم تمام تلاش مان را می کنیم و سعی می کنیم برای برد به میدان برویم. اگر هم باختیم سعی می کنیم در گروه بازنده ها بهترین تیم آسیا شویم و برای المپیکی شدن تلاش کنیم.
حدادی در خصوص بازی های آسیایی گفت: فعلا جام جهانی را پیش رو داریم و بازی های آسیایی هم جای خود دارد. برنامه اصلی حضور قدرتمند در جام جهانی است.در آسیا همه تیم ها جوانگرایی کرده اند و برای ما هم همینطور است. البته جوانگرایی معایبی هم دارد چینی ها بعد از یائو مینگ چندین سال بازنده بودند و بعد از آن بهتر شدند و الان نتیجه اش را می گیرند. بقیه تیم ها هم کار می کنند و تماشاگر نیستند. ما هم باید کار کنیم و خیلی باید برای این راه صبور باشیم. داوری هم تلاش زیادی در این مدت انجام داده و ما هم کمک می کنیم.
ستاره تیم ملی بسکتبال در مورد خداحافظی از بسکتبال گفت: وقتی که آسیب دیدم و آشیل پایم به مشکل خورد، خیلی ها گفتند که بسکتبال حدادی دیگر تمام شده است، چون سخت ترین نوع آسیب دیدگی برای یک ورزشکار آشیل است، اما من تمام تلاشم را می کنم که باز گردم و بسکتبالم با مصدومیت تمام نشود. این 24 سالی که بازی کرده ام دوست دارم با خوبی و خوشی تمام شود در زمین و در کنار هواداران ایرانی خداحافظی کنم.
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: حامد حدادی ستاره تیم ملی بسکتبال مصدومیت حدادی تیم ملی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۸۳۷۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مشاغل بهاره در تهران قدیم | کاهگل‌مالی و یخ‌فروشی
همشهری آنلاین- صفورا صادقی: تهرانی که امروزه می‌بینیم و در آن زندگی می‌کنیم شاید برای پدران و مادران و بزرگترهایمان هیچ شباهتی به گذشته ای که آنها گذرانده اند ندارد. از آب و هوا و شکل و شمایل ساختمانها و خیابانها و کوچه ها، تا مدل لباس پوشیدن و صحبت کردن مردم، گزینه «تغییر» در تمامی لایه های آشکار و پنهان زندگی پایتخت‌نشینی دیده می‌شود. با ورود فصل بهار و پایان زمستان در گذشته تهران مشاغل جدیدی به وجود می‌امد که شاید امروزه نه تنها دیگر اثری از آنها باقی نمانده است، بلکه شنیدن قصه این مشاغل هم باعث تعجب نسل امروز شود.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
نصرالله حدادی، تهران شناس، در این باره توضیح می‌دهد: «در تهران دهه۳۰و ۴۰ بعد از اتمام زمستان سخت و پربارش برای مردمی که شغل اغلب آنها زراعت بود و با آمدن سرما و برف و باران کسب و کار آنها نیز تعطیل میشد، نو شدن فصل مصادف بود با رونق مشاغلی که در آن زمان مرسوم بود.
از زمستان های سرد و پربارش قدیم زیاد شنیده ایم ولی شاید کمتر بدانیم بعد از این سرما و بارش برای ساختمان های کم استقامت آن زمان تهران چه اتفاقی می‌افتاد. حدادی می‌گوید: «در تهران قدیم بعد از چله کوچیکه و چله بزرگه و بارش برف و باران با شروع فصل بهار، زمان بازسازی و درست کردن سقف کاهگلی خانه‌ها بود. در فصل بهار شغل «کاهگل مالی» از مشاغل رایج آن زمان بود. در کوچه‌ها می‌گشتند و صاحب هر خانه‌ای که نیاز به تعمیرات داشت، سقف خانه و در و دیوارش را با «کاهگل» که ترکیبی از ملات کاه و گل رس، نمک و آب، بود درست می کرد. ملات کاهگل خانه ها را در برابر رطوبت مقاوم و محافظت می‌کرد.
حدادی ادامه می‌دهد: «یک زمانی خوردن آب خنک برای تهرانی ها حسرت بود و دسترسی به آن در ماههای گرم سال به آسانی ممکن نبود. در دهه ۳۰ شغل یخ فروشی در پایتخت وجود داشت و با گرم شدن هوا کامیون های قدیمی یخ‌ها را حمل می‌کردند و به دکه‌های یخ‌فروشی که معمولا سر چهارراه ها بودند میرساندند. صاحبان دکه روی یخ‌ها را با چند لایه گونی خیس می‌پوشاندند تا آفتاب دیرتر آنها را ذوب کند و معمولا در سایه قرار می‌دادند.
آنها یک وسیله برای تکه کردن یخ ها داشتند که چنگک مانند با نوک تیز بود به قطر حدودا دو سانتی متر که یخ‌فروش با این وسیله یخ‌ها را تکه‌تکه می‌کرد و می‌فروخت. این یخ ها صبح خیلی زود قبل از طلوع آفتاب به دکه‌ها می‌رسیدند و تا بعد از ظهر فروش می‌رفتند. قیمت هر قالب یخ ۳ قران بود. در حال حاضر هم فروش یخ وجود دارد آخرین بار قیمت بالای ۲۰۰ هزار تومان برای هر قالب دیدم که مربوط به چند ماه قبل است.
نقل است از آقاسید مهدی قوام که روزی از جلوی یخ فروشی رد میشد و دید صاحبش با صدای بلند داد می‌زند یخ هایم آب شد بخرید ... دیدند آقا سید مهدی شروع به گریه کرد. از او می پرسند چرا گریه میکنی گفت این مرد برای آب شدن یخ‌هایش گریه می‌کند من چطور برعمر رفته ام گریه نکنم...»
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند